Zomer in Nieuw Zeeland

Hallo allemaal,

Het is al weer erg lang geleden dat er is geschreven, dus nu op Boxing day (2e kerstdag in NL) maar eens proberen een inhaalslag te maken.
Ik ben net even schoenen gaan kopen, dat moet je niet willen op deze dag, waar het hele land in de ban is van de mega-uitverkoop die start op de dag na kerst.
We zijn gisteren terug gekomen van drie dagen Taupo, waar we bij David en Amanda kerst hebben gevierd, compleet met uitgebreide kerstlunch met ham en beef en pavlova (typisch NZ dessert) en twee lekker verwende kinderen door de Kerstman!

Kerst is hier ongeveer zoals Engeland en Amerika. Alles draait om het kerstdiner en om kado's. Ik moet zeggen dat we weinig mee hebben gekregen van iets religieus, maar dat zal er ongetwijfeld natuurlijk ook zijn. Er wordt in elk geval overal groots uitgepakt en de economie floreert hier op.
Wij hebben een lekker relaxte en gezellige eerste kerst in NZ gehad. Vanavond nog een barbecue bij Hollanders, die vieren als enige 2 kerstdag volgens mij en dan komt morgen (eindelijk) Esther aan voor 10 dagen vakantie hier.

Verder zou ik bijna zeggen 'gaat het zijn gangetje', wat best raar als je pas zo kort aan een nieuw verhaal bent begonnen. Philip werkt nog bij relatieplanet tot Maart en is ondertussen met een project bezig hier met een aantal it-ers om een site te maken voor mensen die it-banen en/of partners zoeken. Dat is een vrijwillig project, tot het gaat draaien en is vooral goed om ervaring op te doen in NZ en referenties hier vandaan te krijgen. Dat is erg belangrijk als je wilt solliciteren ergens op.
Philip gaat ook meedoen aan een productie van theatersporters hier, dus hij wordt hoe dan ook wereldberoemd binnenkort.
Zelf ben ik aan het netwerken en heb een paar afspraken gehad bij collega-kindertherapeuten. Dat is leuk om te doen, vooral om te horen hoe er hier wordt gewerkt, wat de overeenkomsten en verschillen zijn en om te weten wat goede stappen zijn om aan werk te komen. Het gaat er hier toch vooral om 'wie je kent, niet wat je kent'. En dan hopen we volgend jaar toch wel aan het werk te komen.

Ondertussen geen tijd om me te vervelen! We hebben de eerste oogst binnen gehaald aan wortelen en bietjes en uien en ik heb voor het eerst van mijn leven groente ingemaakt. Wel een klus trouwens, maar ook wel grappig om te doen. Met het Margriet kookboek van mijn moeder van 1955 in de hand, alleen dat al was de moeite waard. Ze moest eens weten dat er eindelijk interesse is gekomen voor koken enz..

Inmiddels zijn we druk doende om de volgende lading groenten op te kweken. Ik was bij een vrouw voor een workshop over het houden van kippen (voor ooit), maar zij had ook een mega grote moestuin en haalde van elk stukje grond vier oogsten per jaar, dus ons streven is minstens 2 of 3.
Je wordt je met zo'n groentetuin ook erg bewust van het weer en voor het eerst is regen heel goed (ook voor het zwembad overigens).
Dat zwembad wordt nu eindelijk iets wat leuk zou kunnen zijn. We hebben al precies 1 keer gezwommen, we zijn niet zulke zwemmers en bovendien is het niet verwarmd en zijn we watjes.
Vorige week was ik aan het skypen met Michael om 7 uur in de ochtend en wilde ik het buiten laten zien met de laptop en toen zagen we een egeltje zwemmen in ons zwembad. Gelukkig dat we hem hebben kunnen redden, want anders overleven ze het niet door uitputting, het was dus maar goed dat we er zo vroeg bij waren, dankzij de jarige jop!

We hebben inmiddels ons eerste half jaar hier achter ons en in de tussentijdse evaluatie (gelukkig weer een prima excuus om uit eten te gaan) zijn we tot de conclusie gekomen dat het ons hier vooralsnog prima bevalt.
Over stemmen gesproken, de landelijke verkiezingen zijn pas geweest en wij mochten ook stemmen. Het systeem lijkt veel op dat van NL, alleen stem je hier op een lokale afgevaardigde van de partij waar je voor bent. Je kunt dus geen voorkeursstemmen geven. De Nationalen hebben gewonnen en die waren al aan het regeren, dus er verandert niet veel. Men maakt zich hier veel zorgen over de privatisering van bedrijven die nu door de overheid worden gerund (ov, elektriciteitsbedrijven, etc.) Men is bang dat NZ zichzelf in de uitverkoop doet aan andere landen. Daarnaast zijn er zorgen over onderwijs en huiselijk geweld en het groter wordende gat tussen rijk en arm hier.

Nu, vanaf Kerst, ligt het hele land stil, gaat iedereen op vakantie en hebben de kinderen ook hier 6 weken zomervakantie. Voor ons betekent dat weinig aan werk om te zoeken en ook maar lekker genieten van de zomer. Het is nu dagelijks boven de 20 graden en het wordt komende tijd nog wat warmer en droger. We hebben soms flinke regenbuien en vorige week nog bijna 5 dagen achter elkaar. Het blijft raar dat het dan niet koud is, dus jassen en lange broeken worden nauwelijks uit de kast gehaald.

Christchurch heeft opnieuw aardbevingen gehad, vlak voor kerst. Dat ligt hier ver vandaan op het Zuidereiland, maar is wel rot voor de mensen daar, die druk zijn met de wederopbouw van die stad.
Verder is er weinig wereldschokkend nieuws uit deze regio.

Nog even wat losse momenten:

onze eerste barbecue met Maarten en Anouska

Uitzicht over de vulkanen rond Lake Taupo, waar Esther en ik, als het weer mee zit, een tocht over gaan maken volgende week

Reddingszwemmen met Hunter en NikiLake Taupo

........en ze kan zo moe zijn

we hebben een huis-ijsvogel in de tuin

onze ijsvogel op jacht in het zwembad

Niki in een dolle bui (bijna dagelijks gelukkig)

prachtige parkieten in de tuin, die zich maar slecht laten vastleggen helaas

 



We zijn Wereldkampioen

Het kan niemand ontgaan zijn dat the All Blacks, na een zenuwslopende finale tegen Frankrijk, met 8-7 het WK Rugby hebben gewonnen. Ik zou niet weten wat er in dit land zou zijn gebeurt als het anders was geweest! Van de ruim 4,5 miljoen inwoners zijn zeker 4,5 miljoen bezig geweest met het WK. Wat een feestje. Ook wij hebben natuurlijk de All Blacks gesteund (is onderdeel van het inburgeren)!
Maar nu is het over en na drie dagen van parades door de grote steden, kunnen we weer verder met het 'gewone leven'.
Er ligt nog steeds een containerschip olie te lekken aan de kust hier (400 km verderop).  Ze zijn nog  druk bezig met het leegpompen van het schip en op het strand zijn grote groepen vrijwilligers bezig de olie op te ruimen die aanspoelt. Het is naar dat juist op een super toeristische kuststrook dit is gebeurt. De meningen over het schoonmaken en of dat tijdig af is voor de zomer (vanaf kerst tot eind Januari) lopen uiteen. Ondertussen mag je blij zijn dat je niet net jouw container op dit schip hebt staan! Er is nu net een speciaal schip gearriveerd dat de containers gaat overzetten, maar dat gaat ongeveer met 1 per dag niet snel.  Het ziet er uit als een dreigend omvallende blokkenstapel.

Er spoelen natuurlijk ook vogels aan met olie. Een 'grappig' voorbeeld van NZ's enthousiasme was dat een grote groep vrouwen een paar honderd truitjes heeft gebreid voor de pinguins die zijn aangespoeld, want ja, als je schoon bent gemaakt van olie, heb je ook geen beschermende huidlaag meer. Helaas voor deze mensen vonden de experts dat de pinguins wellicht nog meer gestressed zouden kunnen raken van een wolletje, dus dat was dan voor niets!

Ondertussen hebben we ook hier van Happy Feet niets meer vernomen en gaan de meeste mensen er vanuit dat Happy Feet is verandert in een Happy Meal.
Tja, en dat was het dan wel qua wereldnieuws!

Zelf zijn we nog steeds lekker bezig. Philip is heel druk met Relatieplanet, dat lijkt ook nog wel even voort te duren. En ondertussen netwerkt hij en heeft hij afgelopen week zijn eerste Improv-optreden gehad. Morgen mag hij weer, dus dat gaat goed!

Zelf ben ik zo druk met 'dingen', dat ik me niet kan voorstellen dat ik ergens tijd heb om te werken.
Ik heb mijn Engelse examen op een half puntje op 1 onderdeel niet gehaald en dat was erg frustrerend. Vooral omdat de rest van de test best leuk ging (7,8,9). Maar ja, niet genoeg om het registratieproces als psychotherapeut in te gaan en voorlopig laten we dat maar even zitten. Nu ga ik proberen lid te worden van de counselors-bond, dat lijkt iets makkelijker!
Ik kijk wel voor werk, heb ook wel op banen gesolliciteerd (tot nu toe zonder succes) maar ik schat in dat ik uiteindelijk toch het liefst iets voor mezelf begin. Maar wie weet wat er nog voorbij komt!

Gelukkig vermaak ik me prima met andere activiteiten. De tuin vraagt veel onderhoud en we zijn er achter dat onkruid harder groeit dan onze groente!
De hele tuin is sowieso een groen paradijs aan het worden, dankzij het groeizame weertje (zon, zon en regen en warme temperaturen). Het helpt niet dat ik met tennis een tijd terug iets aan mijn schouder heb opgelopen en nu met een ontsteking zit, die niet overgaat.
Tennis gaat goed, ik zit in twee teams en dat is gezellig en bovendien winnen we ook nog regelmatig.

Ik ben vorige week (eindelijk) weer eens wezen paardrijden. Samen met Anouska (ook uit NL) en twee begeleiders een tocht van 3 uur gemaakt aan de Westkust. Dat was super! Ik heb voor het eerst van mijn leven op een strand gegaloppeerd en dat was heel spannend, maar vooral leuk. Het was ook grappig om dwars door bossen en door zandduinen en heuvels op en af te gaan. Ik denk dat dit het echte rijden is. Ik vond het ook wel spannend, omdat ik alleen nog maar gewend was om keurig achter de instructeur te blijven en al helemaal nog niet buiten de bak had gegalopeerd. Maar we hebben het goed doorstaan, ze vonden dat we goed reden (met dank aan manege Zonneveld)!
      



Ik ben twee weken geleden weer een paar dagen naar vrienden in Taupo geweest. Ditmaal Matthijs meegenomen, een 18-jarige backpakker die bij kennissen hier was en die kant op wilde. Uiteindelijk een weekend Matthijs mee op sleeptouw genomen met de familie. Lekker actief gedaan en natuurlijk de halve finales van het Rugby gekeken. Ik heb zowaar weer eens in een zwembad gelegen, maar dit was lekker thermisch verwarmd! We hebben de boerderij waar David manager is bezocht, erg leuk. En met als resultaat dat Matthijs daar nu aan het werken is als melker.

twee keer per dag lopen deze koeien van de wei naar de melkstal, een klusje waar David om 3.30 's ochtends mee begint

In totaal worden in twee stallen gemiddeld 3.500 koeien gemolken, daarmee zijn ze de grootste boerderij van NZ . 90% van de melk is voor export.

De koeien komen binnen via een sluis, waarna ze terecht komen op de langzaam draaiende caroussel. Hier kunnen tegelijkertijd 80 koeien op gemolken worden. Werkers sluiten de melkmachine aan en ondertussen krijgen de koeien eten. Als ze klaar zijn, worden ze automatisch afgekoppeld en terug bij het beginpunt lopen ze van de carrousel weer naar buiten.

Matthijs en ik hebben geoefend!

David in actie met een koe met een hoefprobleem

Anouk en Hunter

En geloof het of niet, maar na drie maanden gedoe hebben we dan eindelijk onze motoren terug gekregen. Bij die van mij konden ze een stickertje niet vinden die ergens op de motor hoort te zitten en dat leverde nogal wat vertraging op. Sowieso een hoop gedoe over papieren, keuringen, lichten die niet goed stonden en uiteindelijk moest de Yamaha een compleet nieuw voorlicht, want dat moet de andere kant op schijnen, omdat we hier links rijden. Uiteindelijk wist de Yamahadealer in NL waar de sticker hoorde te zitten, en toen stond ik ineens (na 20 tevergeefse frustrerende bezoeken aan een niet-verstaanbare medewerker van die zaak) binnen 10 minuten buiten met de papieren voor twee goedgekeurde motoren. Philip toert al lekker rond en is een bezienswaardigheid op het electrisch apparaat. Zelf wacht ik even op een goedwerkende schouder.

Bij de manege is het erg leuk. Ik doe af en toe extra diensten, zoals in de vakanties. Ik doe inmiddels zowel het sidewalken (kind begeleiden) als het leaden (paard begeleiden). Morgen ga ik kijken bij zo'n zelfde soort manege hier in de buurt om af en toe te helpen met klussen.

Parihi, 1 van de kinderen die ik begeleidt

Gelukkig met mooi weer meestal buiten en in een groep lopen meestal bij elk kind twee mensen er naast en iemand die het paard begeleidt.

Ondertussen zijn we jarig geweest en heb ik voor de gelegenheid mijn oude fiets ingeruild voor eentje die hier het bergterrein beter aan kan. Ik doe mijn best om regelmatig te oefenen, maar aan conditie toch nog een beetje gebrek!

Gevierd hebben we het bij Leoni en Brian, compleet met taart en kadootjes, dus echt jarig!

Nou dat was het wel weer voorlopig vanuit Nieuw Zeeland!

Er is vast veel meer te vertellen, maar het leven gaat ook steeds meer z'n gangetje, al zou je dat na deze opsomming misschien niet zo zeggen ;-)

Ik voel me natuurlijk behoorlijk gezegend voor dit leventje, en dan moet de zomer nog beginnen!









Donder wil even laten weten dat hij het ook heel zwaar heeft hier!

en Niki ook......







Rugby, rugby en de All Blacks!

Het is ook Nederland niet ontgaan, heb ik begrepen, het WK Rugby is begonnen vrijdag! In Auckland was de opening met duizenden fans van over de wereld, maar vooral heel veel All Blacks aanhangers, het nationale team van Nieuw Zeeland. Ook ik ben, getogen in een WK-shirt, met vrienden de stad in gegaan om het mee te maken en dat was een feest. Een beetje zoals Koninginnedag in Amsterdam, maar dan iedereen in het zwart of rood (van de Tonga's). Ik heb gefilmd en dat staat op YouTube.

http://www.youtube.com/watch?v=IqpE6gxeHVk

Het begon allemaal met een uittocht van 20 Waka's (rituele, handgemaakte kano's, waarmee volgens de legende de Maori ooit ook naar Nieuw Zeeland zijn gekomen).  Vervolgens trokken 600 mannen de stad door onder het zingen van diverse Haka (rituele zang/dans waarbij de goden worden aangeroepen; voor verschillende gelegenheden, zoals welkom voor toeristen, uitdagen voor wedstrijden en andere belangrijke rituele momenten).
We hebben deze mannen een beetje gemist, omdat we met de rug naar ze toe naar een grote groep scholieren stonden te kijken, die ook een aantal Haka uitvoerde. (Zie Youtube).
Vanaf jongs af aan worden scholieren hier in geoefend. 'S avonds werd de openingsceremonie door velen gevolgd in het stadion, maar ook op grote beeldschermen in de stad, dat hebben wij ook gedaan. Er was vuurwerk, wat werd afgestoken in de haven, maar ook vanaf de Sky tower (een soort euromast in Auckland). Gelukkig hebben de all Blacks die avond met ruime zege van Tonga gewonnen (anders was het land acuut in een depressie geschoten, denk ik). Het gaat nog 5 weken door!







Ondertussen hebben we een aardig ritme hier. Philip vermaakt zich in zijn kantoor met werken en is ondertussen ook druk aan het netwerken met allerlei Kiwi's. Ik doe nog steeds Engels, lekker veel tennis, loop naast een paard elke week om te zorgen dat er niemand afvalt en ben ondertussen aan het kijken voor werk. En natuurlijk onze groentetuin, dat is best wel wat werk (hadden we natuurlijk helemaal niet bedacht, wat nou groene vingers). We hebben nu bijna alles buiten staan, want het is bijna lente hier. Alhoewel er gisteren een aardige storm over ons heen is getrokken, ik had medelijden met de kleine tomatenplantjes!  Maar wel leuk om mee bezig te zijn. Niki blijkt ook een goede hulp bij het ploegen en loopt al weken met dikke klonten klei tussen haar tenen door het huis heen te klotsen.
We hebben ook van alles in de tuin aan planten en beesten en die probeer ik dan vast te leggen, wat soms aardig lukt!


 Philip is badmeester en regelt de pomp (is het wat Ron?)

Deel 1 van de groentetuin met paprika, tomaten en pompoen

Deel 2 van de groentetuin, met wortelen, uien, lenteuien, rode bieten en broccoli en zonneblomen

Dit is een varen uit onze tuin, en in veel Maori-symbolen komt deze vorm terug

zomaar in onze tuin

De Tui komt uit Nieuw Zeeland en is symbool voor een bekend biersoort hier. Hij maakt heel bijzondere, grappige geluiden en in deze boom in onze tuin zitten ze gelukkig regelmatig.