vrijdag 6 juli 2012

Al weer meer dan een jaar Nieuw Zeeland

Lieve allemaal,

Het is alweer even geleden dat we hier wat hebben geschreven, waarvoor sorry!
We zijn ineens ruim een jaar hier. Dat is voorbij gevlogen voor ons.
Philip heeft zijn impressie geschreven over 1 jaar Nieuw Zeeland:

Een jaar ter plaatse!

We zijn alweer een jaar hier. Hebben we dat gevierd? Nee, we hadden het allebei veel te druk, Arletta met een etentje van haar werk en ik met een optreden in de Improv Film Noir voorstelling “Private Dick”. We waren het er over eens dat het een goed teken is als je het te druk hebt met leven in een nieuw land om te vieren dat je er bent.
Het is redelijk snel omgevlogen, het lijkt nog steeds een soort vakantie hoewel we meer en meer in het NZ leven verweven raken.
Mijn opdracht bij Relatieplanet was eindelijk afgelopen, het had een week of twee nog moeten duren toen we hier arriveerden in mei 2011, maar het werd maart 2012 voordat ik voor de laatste keer afmeldde van het systeem.



Na eerst wat vakantie te hebben gevierd ben ik me langzamerhand gaan richten op wat ik hier wil gaan doen. Veel thuiswerk, eindelijk eens tijd om een aantal ideeën uit te werken van wat ik wil gaan doen op het mobiele platform (Mijn eerste apps staan on line, zoek maar naar “World-Antipode”). Heel langzamerhand komen de eerste reacties uit het werkgebied. NZ doet alles net even rustiger aan dan NL. Dringend in NZ betekent meestal een week of vier, dat is wel lekker relaxed. Inmiddels slaan we met stijgende verbazing de Griekse tragedie die EU heet gaande. Is het nieuws hier? Nah, wel dat de exports tegenvallen door de vertraging in de Chinese economie, maar het is en blijft een probleem van een continent aan de andere kant van de wereld. NZ kan zich überhaupt niet veel voorstellen van een grote unie, het is en blijft een eiland. Hier maken we ons druk over honger op scholen, lekkende huizen, dronken jeugd in auto's, nieuwe gokmachines in de Sky tower, dolfijnen op het strand, zieke kiwifruit bomen (Noem ze geen Kiwi's hier, dat is namelijk de bevolking, en niet het fruit) , fruitvliegen in Auckland (Erger nog: Australische fruitvliegen), immigranten die hun verblijfsvergunningen kopen, en, dat zal NL wel bekend voorkomen, het totale onvermogen om maar een enkele rechtszaak tot een goed einde te laten verlopen. Het is algemeen aangenomen dat Kim Dotcom naar NZ is gekomen omdat ze hem nooit kunnen uitleveren, ze krijgen het gewoon niet rond. Het is best prettig om een beetje in een jaren 70 land te wonen waar de menselijkheid,rommeligheid en het -Ik weet niet hoe ze het doen maar het werkt wel- gevoel nog een beetje de boventoon voert. Met al haar nukken en haar vele “WTF” momenten van dien.
Aldus Piripi (Maori voor Philip)







Zoals vermeld heb ik na precies een jaar niets doen (nou ja, niet werken dan) een parttime baan als Family Consultant bij de Children's Autism Foundation'. Dat klinkt heel groots, maar er werken 3 mensen part time en ik vervang nu iemand voor ip een half jaar zwangerschapsverlof. Ik heb inmiddels een beetje door wat er van me wordt verwacht! Ik doe voornamelijk een zgn outreach service, dat wil zeggen dat ik advies geef aan vooral ouders die vragen hebben rond hun autistische kind/kinderen. Dat kan per telefoon of mail, maar vooral leuk vindt ik het om op huisbezoeken te gaan en aan de koffie in gesprek te zijn en te adviseren. Daarnaast organiseer ik een soort workshops waar ouders met jonge autistische kinderen komen en dat gaat dan vooral over spelontwikkeling en hoe je dat op gang brengt en welke materialen geschikt zijn. Dus zo zie ik nog eens kinderen ;-)


Fundraising bij een Duitse slagerij, waarbij de opbrengst van de bbq naar ons ging. Heb indruk gemaakt met mijn Duits;-)

Ik ben samen met iemand een soort social skills/friendship skills training aan het ontwikkelen voor kinderen met Asperger. En natuurlijk veel netwerken en fundraisen, dat hoort er helemaal bij hier! Gisteren zijn Philip en ik naar een lezing geweest op de universiteit over de laatste ontwikkelingen op gebied van hersenonderzoek bij Autisten, dat was erg interessant.
Het is al met al een aardig gevarieerde baan en dat is leuk. Officieel werk ik maar 15 uur, maar ik ben er tot nu toe veel meer mee bezig. Ook omdat ik veel lees en een inhaalslag moet maken in het systeem hier aan hulpverlening/scholen, etc. Het is een goede manier om daar zo in thuis te raken, ook als ik straks weer een eigen praktijk draaiend wil krijgen!

Naast deze mega baan nog steeds ook naar de manege elke week en natuurlijk tennis en hardlopen. Ik heb een aantal trail runs gedaan, dat is hier helemaal in. Dan blijf je niet netjes op de weg, zodat je schoenen en witte sokken wit blijven, maar ga je door bossen, weilanden, duinen, stranden, etc., zoals vroeger! Ik ben een echte beginner, dus doe korte afstanden en dat vindt ik soms al pittig genoeg. Wel erg leuk om te doen en ook om mensen te ontmoeten. Ik heb inmiddels iemand waarmee ik de wedstrijden doe en samen ga trainen, dus dat gaat lekker.



Het is hier itt Nederland hartje Winter. De dagen variëren van strak blauw en 20 graden in de zon en uit de wind, tot hele dagen met hevige stormen en buien. We hebben het ook al behoorlijk kouds gehad en zelfs ijs op de autoruiten (1 keer). Ons niet geïsoleerde huis, met overal kieren en enkel glas is daar slecht tegen bestand, dus is het soms in de ochtenden buiten lekkerder dan binnen.



Als ik zelf terug kijk op een jaar hier, dan ben ik nog steeds blij dat we de stap gewaagd hebben. Ik voel me aardig relaxed hier en vermaak me prima met alle verschillende activiteiten. Het was ook lekker om een jaar te hebben om hier te settelen, dat is natuurlijk erg luxe!
Natuurlijk mis ik veel mensen en ben ik erg blij met het bestaan van mail, facebook en skype en chats en kaartjes. We hebben gelukkig al wel wat mensen om ons heen hier, dat groeit gestaag en daar moeten we nog geschiedenis mee maken.
Het leven hier voelt wel anders dan in NL, maar dat heeft, denk ik, ook erg te maken met minder werken vooral. Ik ben ook het vakantiegevoel nog niet helemaal kwijt en dat helpt ook. Het is elke keer weer heerlijk op het strand en om door de omgeving hier te rijden.
Nu met die nieuwe baan kom ik ook door de hele stad en raak ik meer bekend met de enorme uitgestrekte structuur die bij elkaar Auckland heet, maar meer op een bonte verzameling dorpen en wijken lijkt. Van noord naar zuid is ruim 50 km, dus een aardige oppervlakte.
Het weer maakt ook dat je meer buiten bent en in elk geval meer bewust bent van wat zich buiten afspeelt. Wintertennis is gewoon buiten, en trail runnen doet men vooral graag in de modder, dus in de winter!

Wat verschillen:
-Het is hier in de winter allemaal nog steeds groen!
-Men neemt meer tijd voor afspraken en het werktempo ligt al met al een stuk lager hier;
-Door de winterse buien, afgewisseld met zon, heb je hier heel veel regenbogen;
-groente, fruit en vlees/vis heeft meer smaak;
-men kan erg traag zijn hier, soms moet je lang wachten op afspraken;
-staat tegenover dat men erg klantvriendelijk is overal;
-er is geen top/down cultuur, je kan de baas niet altijd onderscheiden van de werknemers,
 men is gelijkwaardiger;
-bij de benzinepomp kun je geen bloemen krijgen, wel aas om te gaan vissen;




-Auckland is vreselijk duur om te wonen, huizenprijzen zijn de afgelopen jaren heel erg
 gestegen en de vaste lasten zijn hoog; het is hier duurder om te leven dan London;
-Als je hier iets ernstigs hebt uitgevreten kom je, tenzij je een kind of van de All Blacks bent,   met naam en toenaam op tv of in de krant;
-Veel organisaties bestaan dankzij fondsen, zoals waar ik werk. Voor alles wat we doen,
 worden fondsen aangevraagd of wordt een zgn 'sausage-sizzle' georganiseerd waar
 mensen een eigen gekozen bedrag voor een broodje worst betalen; dat is hier
 heel normaal en geldt bijv. ook voor de ambulances en trauma helikopters;
-er is nog ruimte om je heen, rijtjeshuizen zijn uitzondering;
-ze hebben hier alleen dieseltreinen (en wij gaan binnenkort daarmee naar Wellington);
-internet wordt gezien als erg traag hier, acteur Steven Fry sprak er schande van;
-nieuws hier gaat vooral over sport, het weer en rechtszaken, en dan wel allemaal over NZ
 zelf;
-waarschuwingen voor dramatisch weer, kan ook hier betekenen dat je de hele dag in de
 zon zit te wachten op het onheil;
-winkeliers geven je hier gewoon tips om naar andere winkels te gaan als je daar beter af
 bent of iets wel kunt vinden;
-de meeste speelfilms komen hier eerder uit dan in NL, vooral omdat er hier zoveel werd
 gedownload dat niemand meer naar de bioscoop ging;

De komende tijd blijven we in dit huis wonen. We hebben in elk geval bijgetekend voor een half jaar. Dan zal daarna de huur wel omhoog gaan, zoals overal hier. We weten nog niet precies hoe het er daarna uit ziet. Van die 15 uur werken van mij kopen we geen huis hier, laat staan dat we een hypotheek krijgen daarmee. Philip is druk met gesprekken met tussenpersonen, daar zal ongetwijfeld iets moois uit voort komen. Ondertussen vermaakt hij zich prima met applicaties bouwen voor Apple en Android, zoals deze:

Hij bouwt ook nog aan een applicatie voor het berekenen van de opbrengst van zonnepanelen en hij heeft een webpage gemaakt om zichzelf te promoten:
Voor mijn site: http://phiro-ict.co.nz
                        Mijn CV: Druk op de CV knop op bovengenoemde site.
Voor de android World-Antipode app: https://play.google.com/store/apps/details?id=nz.phiro.antipode&feature=search_result#?t=W251bGwsMSwyLDEsIm56LnBoaXJvLmFudGlwb2RlIl0
Voor de iphone World-Antipode app: http://download.cnet.com/World-Antipode/3000-31709_4-12565527.html



Nog wat filmpjes:
Ons stel beesten is op een vegetarisch dieet (tussen de maaltijden door):
http://www.youtube.com/watch?v=h4fmoY-lL8E

We zijn naar de regionale Kapa Haka wedstrijden geweest, een echt Maori feestje:
http://youtu.be/QhHakvI6JsE





Het is volop leven op het strand en daarna is ze klaar
Demonstratiedag bij een manege waar ze een soort psychotherapie doen met behulp van paarden, erg indrukwekkend om te zien wat jouw gedrag veroorzaakt (of niet veroorzaakt). Ze doen ook groepssessies voor werkteams etc, waarbij je moet samenwerken om van een paard iets gedaan te krijgen, leuk om te zien en om meer van te willen leren! 



en zo langzamerhand neemt het volk het huis, nou ja, de bank over. Zeker nu Niki zo'n respectabele leeftijd bereikt, wordt ze vreselijk verwend




Er is eigenlijk niet heel veel wereldnieuws geweest hier, behalve wat heftige rechtszaken die helemaal worden uitgekauwd op tv. Wat wel erg speelt hier is dat de regering van plan is om bezittingen te verkopen, zoals elektriciteitsbedrijven, waar hevige protesten tegen zijn. Ook is er een plan om landbouwgrond aan China te gaan verkopen, ook dat roept natuurlijk protest op. (Philip verwacht dat ons volgende blog in het Mandarijn zal verschijnen)








we weten niet hoe de bloemen heten, maar ze bloeien in de winter in onze tuin. Dan worden ze vervolgens helemaal leeggegeten door deze kleine vogeltjes, waarvan ik ook de naam niet weet ;-)