Na kerst in Taupo en 2e kerstdag barbecue bij Leoni en Brian, kwam dan toch eindelijk Esther aan! Een emotioneel weerzien, erg blij! Omdat ze maar 10 dagen hier was hadden we een strak programma en gelukkig had Esther niet echt last van een jetlag, dus we hebben veel kunnen doen.
We zijn een middagje Auckland in geweest en de volgende dag naar het Northland gereden. Daar zaten we drie dagen in Paihia in een hotel aan zee. Helaas was het weer niet zo geschikte voor strand, maar wel voor actief. We zijn naar de Treaty grounds geweest, de plek waar in 1840 een verdrag is ondertekend door de Engelsen en de Maori over hoe vanaf dat moment gezamenlijk Nieuw Zeeland zou worden bestuurd (dit is de korte versie). Tot op de dag van vandaag is er veel gedoe over de interpretatie van de Treaty en zijn er nog steeds verschillende conflicten gaande over hoe men met NZ om gaat en wie recht heeft op wat.
We hebben een uitgebreide rondleiding gehad en een demonstratie van zang en dans en haka. Erg leuk!
 |
| volgens mij betekende het iets van 'verboden toegang' |
De volgende dag op zoek naar een slecht-weer bestemming, wat in NZ niet meevalt, omdat alles zo gericht is op buiten. We kwamen op advies terecht in een lokale hot pool ergens in een heel klein dorpje, wat absoluut niet gericht was op toeristen. Voor $4',- de hele dag mogen poedelen in een warmwaterbad. Je kon kiezen uit baden (nou ja, een soort houten bakken waar op die plek heet water uit de grond omhoog komt) van 30, 40, 50 en 60 graden. Esther heeft nog even in de 50 gelegen, maar ik heb de hele dag in het 40-graden bad gelegen en me vermaakt met leuke gesprekken met locals. Af en toe in de stromende regen, maar dat was prima. Ik was erg rood geworden (waarvan Esther de theorie had dat het van binnenuit kwam), maar 's avonds bleek het toch behoorlijk verbrand. Dat is met de zon in NZ wel iets om rekening mee te houden, dat je dwars door de bewolking nog kan verbranden.
31 December van de Oostkust naar de Westkust gereden om de oudste Kauriboom van NZ te zien, de Tane Mahuta. Men denkt dat deze boom zo'n 2000 jaar oud is en de naam betekent 'Lord of the Forest'.
Inmiddels was ik niet echt lekker, waarschijnlijk door het verbranden en we hebben dan ook thuis een rustige oud en nieuw gehad. Er is hier niet veel vuurwerk, maar het was ook regenachtig.
Voor de nodige cultuur hebben we een bezoek gebracht aan het Auckland museum.
De volgende dag richting Taupo, shoppen en even op de koffie, en daarna door het National Park waar we de volgende dag de Tongariro Crossing gingen lopen. We zaten daar in een gezellige lodge met in de buurt een leuk café met pooltafel. Daar hebben we drie avonden doorgebracht met elke avond verschillende mensen. Aucklanders die ons uitnodigde voor appeltaart (tja, dat kunnen we niet afslaan), een Deens/NZ's gezin die ook de crossing met ons liepen en de kok van het restaurant. En natuurlijk heel veel poolen!
De Crossing was een hele belevenis. 's Morgens vroeg met een busje naar het beginpunt gebracht, waar busladingen mensen vandaar gaan lopen. De route is 18 km en gaat over verschillende vulkanen. Het wordt gezien als een van de meest spectaculaire tochten van het Noordereiland. Helaas was het weer niet zo best en liepen we grotendeels in de wolken, maar evengoed was het een indrukwekkend landschap, met veel stijgen en dalen. Onderweg kwamen we steeds onze Denen tegen, wat erg leuk was en uiteindelijk waren we 7 uur later keurig op tijd voor de bus terug. Gelukkig liepen we de laatste uren lekker in de zon en werd het weer alleen maar beter. 's Avonds werden we door de eigenaar van de lodge allemaal terug naar het gebied gestuurd om foto's te gaan maken, omdat het toen prachtig helder weer was.
De laatste dag daar zijn we 's ochtends nog een after-wandeling gaan maken richting mount Doom (mount Ngauruhoe) uit Lord of the Rings en 's middags gaan paardrijden door de landerijen en heuvels. Erg idyllisch!
De volgende ochtend terug gereden via een Kiwi-dierentuin, waar ze wel twee kiwi's en heel veel andere vogels hadden. Evengoed natuurlijk een belangrijk onderdeel van je NZ ervaring, dus dat moest!
En toen ineens waren 10 dagen zo om en stonden we weer te huilen op het vliegveld!
Esther begreep wel dat we het hier naar ons zin hebben, vond vooral de mensen allemaal erg aardig!
Na deze super tijd een beetje in een gat gevallen, omdat er zo weinig te doen viel verder. Ook qua werken schiet het nog niet op en om nou helemaal niets te doen, vindt ik toch lastig! Ik heb toen maar besloten te doen wat ik leuk vindt, dingen maken. Inmiddels een paar weken verder en vandaag wat gemaakte zaken op facebook gezet en nu ook hier. Wie weet is er een markt voor en kan ik mezelf voorlopig bezig houden met lekker knutselen. Dus voel je vrij om een bestelling te plaatsen! Ook als je ideeën hebt en zelf niet goed bent in constructie. Het is ook wel spannend, want ik ben niet zo goed in mezelf aanprijzen. We gaan het zien!
 |
| 1 casco met 4 losse achterkanten 1 dak, met vier verschillende thema's |
Verder gaat het hier lekker, het is nu dan echt zomer geworden en daar genieten we dan maar van. Philip heeft sinds vorige week zijn eerste betaalde klus in Auckland, dat vinden we erg stoer.
Ik heb nog een paar keer gesolliciteerd in tussentijd, maar nog zonder succes.
De tuin doet het goed, we hebben al een paar keer tomatensoep gemaakt van onze mega hoeveelheden tomaten en ook de rest doet het goed.
 |
| dit groeit gewoon spontaan in de tuin allemaal |
 |
| onze pompoenen |
 |
| Niki blijkt onze grootste tomaten-afnemer te zijn, het monster vindt ze heerlijk |
