'kijk, volgens mij is dit sneeuw'. 'Nee joh, dat is toch gewoon hagel?!'
Nieuw Zeeland is in de ban van de Polar Blast, en Auckland heeft voor het eerst sinds 70 jaar (geloof ik) sneeuw! Dat wil zeggen, er is iets gevallen en bij een laagte-record temperatuur van 8,2 graden blijft daar natuurlijk niets van liggen. Dat maakt niet uit hier, er komt vandaag een special van de krant uit van 4 pagina's over de sneeuw in Auckland. Op het Zuidereiland ligt het leven stil, die hebben dan ook echt een halve meter sneeuw gehad.
Het zegt iets over waar men zich druk over kan maken; het weer, Happy Feet, en natuurlijk het aankomende WK Rugby. Dat wordt hier gehouden, al zal dat in NL geen groot nieuws zijn. Ik heb lang gedacht dat het ongeveer vergelijkbaar was met NL en het WK voetbal, maar dat is niet zo. Al sinds we hier zijn wordt er afgeteld en inmiddels duurt het nog maar tot 9 September, voor het begint. Alles gaat over de 'All Blacks', het team van NZ. Er is veel gedoe over de t-shirts voor de fans, die zijn veel te duur hier, maar waarschijnlijk zal dat uiteindelijk niets uitmaken en zal NZ zwart 'kleuren' over ruim 3 weken. En ook aan de baby's is gedacht, er zijn zelfs luiers te koop met de afdruk van de All Blacks.....Er is in het centrum een soort tent 'de cloud' waar je op een groot scherm naar wedstrijden kan gaan kijken. Dat gaan we natuurlijk ook een keer doen, met iemand die het spel snapt, ook al heb ik gelukkig wel wat uitleg gehad van de rugby-jongens die ik uit NL ken!
Gebeurt er dan niets anders? Voor NZ niet. Natuurlijk hebben we alles gehoord over de gek in Noorwegen, de crisis rond de wereldhandel, maar NZ is geneigd zich vooral heel erg druk te maken over dingen die in eigen land spelen en minder met de rest van de wereld. De kranten staan hier dagelijks vol met verhalen over ongelukken, rechtzaken, criminele activiteiten, etc.. Er is hier veel te doen over het enorme alcoholmisbruik en kindermishandeling (de een staat niet noodzakelijkerwijs los van de ander).
Ondertussen is Philip nog steeds druk met Relatieplanet, en heeft hij net gehoord dat hij door mag naar de volgende groep met theatersport (eindelijk mogen we binnenkort weer eens een optreden zien). Ik doe vooral Engelse cursussen en braaf het huiswerk daarvan, tennis en tussendoor gezellige afspraken. Vorige week wel naar een workshop over iets therapeutisch geweest(CBT en trauma's), dat was goed, alleen al om te merken dat ze hier ongeveer hetzelfde doen als in NL, dus dat is een geruststelling! Het enige grote verschil is dat men hier onder 'kortdurende therapie' 5 sessies verstaat, dus er is nogal wat frustratie dat je vaak niet kan doen wat nodig is.
Even voor de tennissers onder de volgers:
Ze hebben hier iets leuks, dat heet 'Dog run'; Dat is soort datingsite voor tennisafspraken. Je wordt lid van de site en als je zin hebt om ergens te tennissen, dan zet je dat met tijd en plek (en ranking) op de site en wacht je tot iemand de 'uitdaging' aanneemt. Het staat los van clubs, dus je komt ook steeds weer nieuwe mensen tegen. Erg leuk!
Hier in en om het huis zijn we inmiddels aardig op orde. We wachten tot de sneeuwstormen voorbij zijn en dan mogen de groenteplantjes de tuin in en beginnen wij gewoon alvast aan het voorjaar! Alle regelzaken zijn nu wel zo'n beetje klaar, op de motoren na. Die staan nog steeds ergens om goedgekeurd te worden voor NZ en dat is weer veel gedoe geweest. Eerst over nummers die ze niet konden vinden op de frames, toen over vertalingen, die ze allang hadden, toen over de verlichting die moet worden aangepast (andere weghelft, andere lichtrichting, wel zo aardig voor de tegenliggers), etc.. Nu wachten we op een herkeuring en dan mogen ze de weg op. We kunnen ons nu al 'verheugen' op onze eigen afrit!
 |
| Het strand van Long Bay, op zo'n 10 minuten rijden vanaf hier |
